در جریان نشستی که با دانشجویان دانشگاه سمنان داشتم بزرگواری از داخل جمع سؤالی را مطرح کرد که از آن روز فکر مرا خیلی مشغول کرده است .
یکی از دانشجویان پرسید در خصوص ایجاد بنیاد یا مرکز فرهنگی خصوصی که بتواند انسان خوب تربیت کند نظرتان چیست ؟
از آنجا که در این زمینه نه تخصصی دارم نه امیدی ، و از آنجا که سوال خیلی کلی بود از آن گذشتم و فقط بسنده کردم به این جواب ؛ که با وجود این همه مؤسسه و سازمان فرهنگی و اسلامی که هر ساله بودجه های چندین هزار میلیاردی از دولت می گیرند و در این کار عاجز مانده اند چه فضایی برای یک بنگاه خصوصی در این زمینه می ماند ؟
اما شاید از آن روز این فکر مثل خوره ذهنم را آزار می دهد که اتفاقاً بزرگترین منتقدان جامعه نیز همیشه همین بنیادها و سازمان ها معروف هستند ؟
چرا یکی سوال نمیکند که شما علی رغم داشتن این بودجه های خاص چرا در پرورش نیروهایی که بتوانند کشور را اداره کنند عاجز مانده اید ؟ با این توضیح که حداقل ۸۰% گردانندگان اصلی جامعه از فارغ التحصیلان مؤسسات خودتان هستند .