کونوسوکی ماتسوشیتا در سال ۱۸۹۴ در دهکدهای در کشور ژاپن به نام واسامورا به دنیا آمد. ماتسوشیتا فرزند کوچک خانواده ده نفری خود بود. بر پایه معیارهای ژاپنی آغاز سده بیستم، افراد خانواده ماتسوشیتا را میتوان خانواده مرفه به شمار آورد اما در سال ۱۸۹۹ به دلیل ورشکستگی پدر، اوضاع اقتصادی خانواده فروپاشید و مرحله جدیدی از زندگی برای ماتسوشیتا و خانواده اش آغاز شد. ترک محل سکونت، دوری از خانواده، ترک تحصیل، پرداختن به کار سخت، مصائبی بود که ورشکستگی پدر برای او به ارمغان آورد. به دلیل فقر و بیماری و نداری، ماتسوشیتا در ۲۷ سالگی خود، تمام اعضای خانواده خود را از دست داده بود. این سالها همراه با ابتلاء وی به نوعی بیماری ریوی بود که تا پایان عمرش گریبان گیر او بود. او در سال ۱۹۱۷، در حالی که در شغل خود موفق بود شرکت محل کار خود را ترک کرد و تصمیم گرفت از آن به بعد برای خود کار کند. او از یک دوران کودکی سخت، یک دوره شاگردی، کارآموزی فرهیخته گردید و به راهی تازه گام نهاد.
ماتسوشیتا در سال ۱۹۱۷ با ۱۰۰ ین پس انداز خود و چهار نفر دستیار، کسب و کار خود را آغاز کرد. این مبلغ برابر ۵ ماه حقوق وی بود. کارخانه ماتسوشیتا در درون خانهای اجارهای دو اتاقه وی برپا گردید. همه سطح موجود برای کارکردن ۵/۱۴ متر مربع بود. در آن زمان کارکنان کارخانه ماتسوشیتا نه تجربه کاری داشتند و نه صاحب منابع مالی و پیوند و ارتباطات بودند. در این زمان ماتسوشیتا کار خود را با تولید یک محصول و آن هم نوعی سرپیچ اغاز کرد عناصر چهارگانه خلاقیت، خطرپذیری، سخت کوشی، فروتنی و شیوههای جدید مدیریتی ماتسوشیتا باعث شد که در طی ۷۲ سال از تأسیس کارخانه ماتسوشیتا، محصولات این کارخانه (پاناسونیک) برای تمام مردم دنیا شناخته شده باشد و کمتر سازمانی در طول عمر خود به موفقیتهایی که کارخانه ماتسوشیتا دست یافت، دست یافته باشد. در این سالها، او نه تنها شرافت و بزرگی خانواده را باز گرداند، بلکه جلال و شکوه اقتصادی و اجتماعی گذشته را پشت سر گذاشت. ثروت او چنان فزون شد که مقایسه داراییهای وی با پدر یا پدربزرگ وی بیمعنی بود.
زندگی ماتسوشیتا مانند زندگی افسانهای پریان بود که به حقیقت میپیوست. در حقیقت زندگی وی شبیه به قطار تندرو شهر بازی بود که با سرعت به قله میرسید و با شتاب در سرازیری قرار میگرفت. کودک تهی دست سالهای ۱۸۹۹ به جایگاهی رسید که در پایان عمر خدمات نیکوکارانه وی بالغ بر ۲۷۶ میلیون دلار شد. چندین کتاب در مورد مدیریت و سرشت آدمی به نگارش درآورد که سرلوحه برنامه مدیران شد.
تأسیس مؤسسه صلح و شادمانی، تأسیس دانشگاه مدیریت و حکومت ماتسوشیتا، پدیدآوردن جایزه ژاپن، از جمله کارهای برجسته وی در دهه پایانی عمرش است. دریافت دکترای افتخاری از دانشگاه واسدا، دریافت نشان شهر لوس آنجلس، دریافت نشان از سوی دولت هلند از جمله دستاوردهای اوست. کونوسکی ماتسوشیتا در ساعت ۱۰ بامداد ۲۷ آوریل ۱۹۸۹ در بیمارستان درگذشت.
از ماتسوشیتا در ایران کتابهای زیادی در دست می باشد که در ذیل به برخی از این کتاب ها اشاره می شود
جوهره مدیریت: آنچه که یک مدیر باید بداند
مسئولیت اجتماعی بنگاه های اقتصادی (شرکت ها)
نه برای لقمه ای نان: آداب بازرگانی و اخلاق مدیریت
نخست انسان سپس کالا، عامل انسانی در کسب و کار |
|
اخلاق مدیریت روشن بین: فلسفه موفقیت مالی و پیروزی شخصی
|
|