اجرایی بودن سیستمهای اطلاعاتی

سوال این است که یک مدیر میانی که وظیفه اجرا و استقرار یک پروژه سیستمهای اطلاعاتی را به عهده دارد، چگونه این مدیریت را انجام دهد؟ یا به عبارتی چگونه مطمئن شویم که یک پروژه IT به خطا نخواهدرفت ؟

تجربه گویای این است که : اگر شکست در اجرای پروژه را به عنوان تاخیر، کسر بودجه ، و یا برآورده نکردن نیازهای کاربران قلمداد کنیم ، بیش از %۸۸ از پروژه های سیستمهای اطلاعاتی با شکست روبرو شده اند. پروژه های مختلف به دلایل زیر شکست می خورند:
۱ – تحلیل غیر صحیح نیازها
۲ – طراحی غیر صحیح سیستم “از جنبه فیزیکی و منطقی ”
۳ – اجرای ناصحیح “از جنبه برنامه نویسی ، آزمون ، آموزش ، نصب ، تبدیل ”
۴ – مقاومت در برابر تغییر
بخاطر مشکلات فوق ، لازم است اصولی جهت کنترل مخاطرات پروژه های سیستم اطلاعاتی رعایت شود که اهم آنها به قرار زیر است :
۱ – اصل تقسیم کار به منظور روشن شدن اجزاء آن و فائق آمدن بر پیچیدگیها.
۲ – اصل آگاهی کارفرما از آنچه که در پایان هر مرحله از پروژه باید تحویل بگیرد “چه گزارشها و چه مواردی باید تحویل و ارائه شود”.
۳ – اصل عدم اعتماد مطلق به متخصصین ، بلکه در هر مرحله باید کل کار انجام شده مورد بازبینی قرار گیرد و مثلا هر هفته باید گزارش پیشرفت کار ارائه شود.
۴ – اصل خرج نکردن پول خوب به دنبال کار بدی که برای آن خرج گزافی شده است . هر قرارداد چندین مرحله دارد که هر مرحله را باید عواید حاصل از آن را سنجید و پیش رفت .
۵ – اصل عامل انسانی هر پروژه ، نهایتا سیستمی را تحویل کارفرما می دهد که برای انسانها به کار می رود. لذا باید اصل را بر استفاده راحت از سیستم به جای آرایش کردن آن قرارداد و از هزینه ها و گرفتاری های طولانی جهت لعاب دادن و سنگین کردن آن جلوگیری کرد.
در نهایت باید سیستم یا نرم افزاری تحویل داد که به کاربران آن انگیزه لازم را بدهد تا با آن کارکنند. یک سیستم در صورتی با کیفیت بالا تلقی می شود که دارای شرایط زیرباشد:
۱ – قابل فهم و به کار گیری باشد.
۲ – قابل تغییر و تعدیل باشد.
۳ – قابل آزمون باشد.
۴ – مطابق با استانداردهای مشخص طراحی نرم افزار باشد.
۵ – مستند سازی دقیق در آن رعایت شده باشد.
۶ – از اصول برنامه نویسی بدون برنامه نویسی که مبتنی بر تکنولوژی برنامه نویسی شی ءگر است برای حداکثر استفاده از بسته های نرم افزاری آماده پیروی کند.