دیدگاه
پژوهشگران در تحقیقات خود ثابت کرده اندکه موفقیت بلند مدت همه کسب و کارها حاکی از عناصر حاکم بر زمان به علاوه شخصیت و توان کارآفرینان،مدیران و رهبران در بلند مدت بوده است.برخی معتقدند هرچه در کشوری کارآفرین بیشتر باشد موفقیت بیشتری نصیب آن کشور می شود و برخی دیگر مدیران را موجب پیشرفت و گروهی هم رهبران را موثر در توسعه ملی می دانند.عده ای هم هستند که در این میان تناسب درست این سه گروه در هر برهه از زمان را عامل پیشرفت و موفقیت و توسعه یک کشور می دانند.اما به نظر می رسد پارامتر مهم تری هم هست که باعث می شود علی رغم وجود هر سه عامل فوق در یک کشور، سد راه تلاش های کارآفرینان،مدیران و رهبران شود و آن بستر فرهنگی و ساختار اجتماعی یک کشور است. بستر فرهنگی است که در یک سرزمین طی سالهای متمادی ساخته شده وگاها یک کارآفرین را سردار ملی یا یک غارتگر خون آشام می نامد! پر واضح است که در بین سه گروه فوق همیشه انسان هایی بوده اند که هدف های پاک و وارسته ای نداشته اند و شاید پایبند به هیچ اصول اخلاقی و ارزشی نبوده اند اما اینکه در طول تاریخ سرزمین من حتی یک مورد سردار ملی در حوزه اقتصادی و کسب و کار به عنوان سمبل و الگو مورد وفاق اجتماعی نبوده است بیشتر بر می گردد به همان بستر فرهنگی و اجتماعی که هزاران سال است در این کشور بیش از آنکه کارآفرین ملی بسازد غارتگر سودجو می سازد! اینکه عموم مردم در مورد بزرگان حوزه کسب و کار چه فکر می کنند و چه می دانند بماند! مهم اینست که در کوچه پس کوچه های ذهن من و شما چقدر جا برای این قشر اجتماعی مانده است البته اگر همه فضای ذهنمان را سرگذشت و حاشیه های هنر پیشه ها،خوانندگان،ورزشکاران ، سیاستمداران و ... پرنکرده باشد.